Öncelikle, bu videonun gerçek mi; montaj mı olduğunu bilmiyorum... Görüntülerde siyah kanatlarını uçar gibi hareket ettirdiği gözlemlenen varlık; meleğe benzetilmiş bir çok kişi tarafından...
Garip olan şey şu: İnsanlar, genelde melekleri beyaz kanatları olan varlıklar olarak tasvir ve hayal ederler... ama bundan çok uzunca seneler önce, henüz beş yaşımdayken gördüğüm varlığın da siyah kanatları vardı...
Bir yaz zamanıydı...
Tatil dönemi, annem ve erkek kardeşimle Erzurum'daki büyükannemi ziyarete gelmiştik.
Büyük annem, dinine çok bağlı; sürekli kuran okuyan, namaz kılan bir insandı.
Gündüzleri çubuk kraker almak için yakınlardaki küçük bakkala gitmemi saymazsak; büyükannemin dört katlı evinin gül ağaçları ve çiçeklerle dolu bahçesinden çıkmaz, orada diğer kuzenlerimle birlikte oynayacak ve keşfedecek çok şey bulurduk...
Güzel akşamlardan birinde, yatma zamanı geldiğinde; içimi bir korku kaplamıştı. Karanlıktan ve karanlıkta uyumaktan korktuğumu söylemiştim büyükanneme. "Büyükanne, bu gece ışıkları kapatmayalım; ışıklar açık kalsın; korkuyorum..." demiştim.
Büyükannem de, "Bir Fatiha Suresi, üç İhlas Suresi oku; hiçbir korkun kalmaz; korunursun..." demişti...
"Ama ben bilmiyorum ki o dediğin sureleri büyükanne!" diye itiraz etmiştim.
Büyükannem de, "Ben söyleyeyim, siz erkek kardeşinle tekrar edin o zaman." demişti.
Sonra, benden bir yaş küçük olan erkek kardeşimle birlikte, koro halinde, büyükannemin söylediği Fatiha ve İhlas Surelerini tekrar ettik dilimiz döndüğünce.
Sureleri okuduğumuza göre, artık korkmamıza gerek yoktu...
Erkek kardeşim yatağın bir ucunda, ben de diğer ucunda; büyükannemizin odasında başımızı yastığa koymamızdan kısa bir süre sonra uyuyakaldık...
Sabah ezanının sesiyle gözlerimi açtım. Erkek kardeşim hala uyuyordu; büyükannem yatağında değildi; belli ki; sabah namazı için kalkmıştı... Koridordan yansıyan ampulün cılız ışığı, odaya loş bir aydınlık katıyordu. Koridorun hemen ilerisindeki lavabonun oradan büyükannemin abdest almakla ilgili anneme söylediği şeyleri duyabiliyordum...
Gözlerim açıktı...
Sırt üstü yatıyordum...
Sonra gözlerimi loş odanın eşyalarında gezdirmeyi bırakıp; tavana doğru baktım...
Siyah kanatlar....
Ayakları ve gövdesi tavanın hemen altında, sanki göremediğim şeffaf bir yatak varmış gibi tavanla paralel uzanmakta...
Sırtı tavana; yüzü bana dönük...
Havada, tam yatağımın üzerinde duruyor...
Gözleri bana bakmakta...
Neden bilmiyorum; ama bir erkek yüzü...
Büyük...
Yirmi ya da otuz yaşlarında bir erkek yüzü...
Havada asılı gibi durmasına mı şaşırayım; kanatlarının olmasına mı; yoksa, sanki hiç bir şey olmamış gibi, gözlerimin içine derin derin ve sessizce... ve gözlerini kırpmadan bakmasına mı şaşırayım?
Henüz 5 yıllık olan dünyadaki varlığım; gördüğüm şeyin ne olduğunu tam anlamıyla çözememişti; lâkin şaşırdığım daha büyük şeyler vardı:
Hareket etmeye çalışıyordum; ama kıpırdayamıyordum...
Bağırmaya çalışıyordum; ama sesim çıkmıyordu...
"Aaa" demek için ağzımı açıp, kapıyordum...
Yine de yok... sanki ses tellerim o anlığına devre dışı bırakılmıştı...
Sonunda büyükannem ve annem odaya girebildiler ve onların odaya girmesiyle birlikte siyah kanatlı varlığın yeniden görünmez olması bir oldu. Tam o anda ses tellerim geri geldi ve koca bir çığlık attım.
Hemen yatağımın başına gelip ne olduğunu sordu annem; anlattım gördüğüm şeyi...
"Karabasan görmüşsün..." dediler...
Karabasanların siyah kanatları olur muydu?
Peki ya cinsiyetleri?
Meleklerin cinsiyetleri olmaz diye duymuştum...
Ama ya insanlara görünmek istedikleri zaman; erkek ya da kadın olarak görünebiliyorlarsa?
Ya kanatlar?
Neden siyahtı...??
Ve gözleri...
Yıllar sonra, karabasanlardan konu açılınca, erkek kardeşime, büyükannemin odasında yaşadığım o olayı anlattım. Erkek kardeşim, "Tavana paralel, kanatları açık bir şekilde duruyorsa; belki de seni korumak için gelmiştir..." yorumunu yapmıştı...
Eğer karabasansa, bu güne değin yaşadığım tek karabasan tecrübesiydi.
O günden beri, hiç o kadar yakından ve gerçekten uçabilen, kanatları olan ve bir insanın yüzüne sahip bir varlık görmedim.
Ve bu videodaki siyah kanatlar...
İşte bu yazıyı yazma nedenim...
Bana beş yaşımdaki o anımı; o kanatlı varlığı hatırlattı:
Ne kadar da benziyor siyah kanatları...
 |
| Arça |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Aklın ve kalbin rehberliğinde, düşünülerek oluşturulan her yorum değerlidir...