 |
| Zihin Kontrolüne Son |
Tek suçu doğmuş
olmaktı. Annesinin yıllar önce güya "ders kapsamında" kurbağalar
üzerinde yaptığı deney; yıllar sonra kendisinden çıkarılmıştı. Şimdi o da,
başkalarının telegram cihazlarını test etmek için kendisinden izin alınmadan
kullandıkları bir denekti. Bir zihin kontrolü deneği…..
Rüyalar yoluyla
manipülasyon; beynin belli duygu kısımlarına gönderilen elektromanyetik
dalgalar aracılığıyla, duyguların manipülasyonu; zaaflarının kullanılması
suretiyle yapılan manipülasyon… O kadar çoktu ki; maruz kaldığı işkence..!
Hayvanlar, onun
zaafıydı; çünkü, evladı gibi seviyordu hayvanları… Bu nedenle, satın aldıkları
pet shop görevlilerini kullandılar; veteriner hekimleri kullandılar ve
başkalarını...
Bu deney için
büyük bir bütçe ayırdıkları çok barizdi. Savaşamazdı onlarla; ya da karşı koysa
bile, işe yaramazdı. Çok fazlaydı bu ona, onun gücünün üstünde; onu adeta
çıplak bırakan bir boyutta...
Kim bilir kaç
defa gizlice tecavüz etmiş; ruhuna ettikleri tacizin yanında, bedenini de
kullanıp; unutturmuşlardı kendisine…
Kim bilir, selam
verdiği; tanıdığı kaç kişi daha onların kontrolünde ve onlara hizmet ediyordu? Anılarını taradı, geçmişinde onlara hizmet edebileceklerin listesi belliydi…
ama, kime şikayet edebilirdi; kimden yardım isteyebilirdi..? Sıradan insanlar,
zaten anlamazlardı. Savunma psikolojisi gereği; önce inkar ederlerdi; ardından
"Delisin sen…" derlerdi… O kadar zordu ki; doğru cevapları ve doğru
kişileri bulmak...
Çaresiz
hissediyordu… uzun süredir çaresiz… sanki duaları, yankısını sadece kendisinin
duyabildiği sessiz çığlıklardan ibaretti...
Akbabaların
üşüştüğü bir çevre, onun tükenmesini bekliyordu...
Sanki "Bir
an önce ölsün!" der gibi..!
İçini acıtan
gerçeği düşünürken sorguladı kendince… "Acaba…" dedi… "Acaba,
onların çocuklarına da başkaları mı deney yapacak..?"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Aklın ve kalbin rehberliğinde, düşünülerek oluşturulan her yorum değerlidir...