Çocukken düşünürdüm hep, varlığın öncesini… ilk insan, ilk canlı, ilk yaratılış, ilk varlık… peki ya öncesi? Düşünürdüm hep, Tanrı'nın nasıl var olduğunu… Yani, ya hiç bir şey olmasaydı? Hiç birimiz, hiç bir şey, hiç bir varlık belirtisi… Yokluğun düşüncesi bile o denli korkunç ki… Evren'e teşekkür etmeden yapamıyorum varlığı için… sonsuz güzellikteki varlığı için… Gezegenimizi düşünüyorum sonra...
masmavi gökyüzünü, pamuk şekeri gibi bulutları, berrak suları, toprağın kokusunu, yağmurun; kar tanelerinin güzelliklerini, yeşili, güneşin o mesafeli duruşunun bize ulaştırdığı sıcaklığı, hayatı; bütün o masum canlıları...
O kadar değerli ki; yaşam, yaşamak… var olmak...
Özellikle de sevgiyi hissederken; severken yaşamak...
Her duygunun bir enerjisi var, gözlerinizle ancak yansımasını görebildiğiniz; ama ardında capcanlı, bambaşka bir varoluş barındıran bir enerji...
Konuşuyoruz Evren'le, yaydığımız o enerjiler sayesinde, duygularımızla, hislerimizle… sürekli iletişim halindeyiz Evren'le...
Her duyguya karşılık gelen bir nota, bir melodi var… O melodilerle de sürdürmeye devam ediyoruz iletişimimizi...
Siz hiç gördünüz mü, bir kuşun bazı melodileri umursamazken; bazı melodilere, neşe içinde cıvıldayarak, dans ederek karşılık verdiğini?
Kelimelerle iletişim kurmasaydık eğer, sadece sesimizin tonuyla anlatabilir miydik ne demek istediğimizi?
Evet...
Aşığım gezegenimizdeki her canlı ile iletişim kurabilmemize yarayan duyguların, enerjilerin diline...
Enerjilerin, enerjinin de dili mi olurmuş demeyin.
Her duygumuzun olduğu gibi, düşüncelerimizin de enerji boyutunda bir karşılığı var...
Hani bazen, hiç tanımadığımız birini gördüğümüzde; onu hiç tanımasak bile, kanımız ısınır, ona iyi duygular besleriz ya...
Aslında, orada, o kişiyle, kelimelerimizden önce enerjilerimiz konuşmuştur da, farkında olmayız çoğu zaman...
Ya ondan öğreneceğimiz bir şey vardır ve bunu auralarımız fark etmiştir; ya da, onda bize iyi gelecek veya bizde ona iyi gelecek bir şeyler vardır...
Bunun aksinin de geçerli olduğu durumlar olabilir tabi...
Ne yaşamış olursak olalım, her şeye rağmen var olmak… var kalmak o kadar güzel ki...
Bunun kıymetini, en iyi hiç bir şeyin olmadığını düşündüğünüzde anlayabilirsiniz, o nedenle… teşekkür etmek lazım, hep teşekkür etmek varlığa, Evren'e…
Seni seviyorum Evren, varlık… iyi ki; varsın bütün ihtişamınla…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Aklın ve kalbin rehberliğinde, düşünülerek oluşturulan her yorum değerlidir...